Kinestiotaping, czyli niezwykła moc taśm

Kinestiotaping nazywa się również tapingiem dynamicznym. To metoda terapeutyczna polegająca na stosowaniu elastycznych taśm na skórze. Robi się to w celu poprawy funkcji mięśni, redukcji bólu, poprawy zakresu ruchu i wspomagania procesu rehabilitacji. Technika ta wykorzystuje specjalne taśmy, które wykonuje się z elastycznego materiału. Przykleja się je do skóry w określonych wzorach i napięciach, w zależności od celu terapeutycznego. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Masaż – dowiedz się więcej

Kinesiotaping – zasady działania

Taśmy używane w kinestiotapingu wykonuje się z elastycznego materiału, najczęściej z bawełny. Ze względu na to, że jest ona przepuszczalna dla powietrza i odporny na wodę. Dzięki swojej elastyczności, taśmy pozwalają na swobodny zakres ruchu i dostosowują się do ciała pacjenta.

Główną zasadą kinestiotapingu jest stworzenie odpowiedniego napięcia taśmy, które wspomaga i poprawia funkcję mięśni. Poprzez precyzyjne nakładanie taśmy w określonym wzorze, można wpływać na stabilizację stawów. Ponadto zmniejszać napięcie mięśniowe, poprawiać propriocepcję (zdolność do odbierania informacji o położeniu i ruchu ciała) oraz wspomagać naturalne procesy regeneracyjne organizmu.

Kinestiotaping może również wpływać na układ nerwowy poprzez stymulację receptorów skóry. To z kolei może prowadzić do zmniejszenia bólu i poprawy funkcji nerwowej. Ponadto, napięcie taśmy może wpływać na krążenie krwi poprzez zwiększenie przepływu limfy i poprawę mikrokrążenia w obszarze zastosowania taśmy.

Kinestiotaping jest oparty na zasadzie „terapia przez ruch”. Zakłada ona, że dynamiczne ruchy i odpowiednie wsparcie dla mięśni i stawów mogą pomóc w przywracaniu równowagi, redukcji bólu i poprawie funkcji ciała.

Historia kinestiotapingu

Historia kinestiotapingu sięga lat 70. XX wieku i jest związana z japońskim chiropraktykiem i kinezjoterapeutą, Dr. Kenzō Kase. Dr. Kase był zainteresowany opracowaniem metody terapeutycznej, która byłaby bardziej zgodna z naturalnym ruchem ciała i umożliwiała pacjentom utrzymanie pełnej zakresu ruchu. Jego celem było stworzenie techniki, która nie tylko leczyłaby urazy, ale także wspomagałaby naturalne procesy regeneracyjne organizmu.

Początkowo Dr. Kase eksperymentował z różnymi materiałami. Takimi jak plastry medyczne, w poszukiwaniu elastycznego materiału, który mógłby być stosowany na skórze przez dłuższy czas. Ostatecznie zdecydował się na zastosowanie elastycznych taśm, które są przepuszczalne dla powietrza i odporne na wodę.

Dr. Kase opracował specjalne techniki aplikacji taśm na ciało, które miały na celu wspomaganie naturalnego procesu regeneracji i leczenia urazów. Wprowadził również różne kolory taśm, które miały znaczenie symboliczne i miały wpływać na psychikę pacjentów.

Metoda opracowana przez Dr. Kase’a zyskała popularność w Japonii, zwłaszcza wśród sportowców i lekarzy zajmujących się rehabilitacją. Nazwana została „Kinesio Taping” od japońskiego słowa „kinesio”, oznaczającego ruch, oraz „taping” – nakładanie taśmy.

Szybko potem technika ta zaczęła się rozprzestrzeniać na inne kraje i zdobywać popularność na całym świecie. W latach 90. XX wieku taśmy kinesiotapingu zaczęto stosować przez zawodowych sportowców podczas olimpiad i innych międzynarodowych zawodów sportowych. Kinesiotaping stał się integralną częścią opieki medycznej w dziedzinach takich jak sport, fizjoterapia, ortopedia i medycyna sportowa.

Obecnie istnieje wiele różnych marek taśm kinesiotapingu. Technika rozwinęła się i dostosowała do różnych celów terapeutycznych. Materiały używane do produkcji taśm stały się bardziej zaawansowane technologicznie, co pozwala na jeszcze lepsze dopasowanie do skóry i dłuższe utrzymanie się na ciele.

Nadal prowadzi się badania naukowe dotyczące skuteczności kinesiotapingu. Po to, aby lepiej zrozumieć mechanizmy działania i potwierdzić korzyści terapeutyczne. Metoda ta zdobywa coraz większą popularność jako uzupełnienie tradycyjnej opieki medycznej, pomagając pacjentom w łagodzeniu bólu, poprawie funkcji ciała i przyspieszeniu procesu rehabilitacji.